Niecodzienna wizyta
W piątek 16. grudnia w Szkole Podstawowej w Masłowie mieliśmy przyjemność gościć panią Ewę Kowal z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Trzebnicy, która wraz z panem Dariuszem Boczarem, zorganizowała dla uczniów klas 4-8 warsztaty na temat niepełnosprawności.
Pan Dariusz jest osobą niepełnosprawną, stracił wzrok. Opowiedział nam, jak sobie radzi
w codziennym życiu, ale zadał również bardzo ważne pytanie. Czym różni się osoba niewidząca od osoby ociemniałej? Niestety nikt z nas nie znał prawidłowej odpowiedzi. Otóż osoba ociemniała kiedyś widziała, ale z pewnych przyczyn, straciła wzrok, natomiast osoba niewidząca urodziła się ze swoją wadą. Pan Dariusz jest osobą ociemniałą. Opowiedział nam o tym, że doskonale pamięta twarze swoich najbliższych, pamięta, jak wygląda jego mieszkanie oraz środowisko, w którym żyje. Niestety obecnie już nie widzi.
Na początku spotkania obejrzeliśmy krótką animację, ukazującą nam, jak zachować się, kiedy spotykamy osobę niepełnosprawną. Mamy jej pomóc czy udawać, że jej nie widzimy, aby nie wprowadzić jej w zakłopotanie? Film wzbudził duże zainteresowanie wśród uczniów, ponieważ pokazał życiowe sytuacje, w których każdy z nas może się kiedyś znaleźć, uświadamiając zarazem, jak czuje się osoba niepełnosprawna, gdy nieumiejętnie udzielamy jej pomocy. Okazało się, że najważniejsza jest rozmowa. Nie bójmy się zapytać w jaki sposób możemy pomóc.
Aby jeszcze bardziej móc poczuć, jak funkcjonuje na co dzień osoba niewidoma, pani Ewa przeprowadziła dla nas ćwiczenia przy pomocy specjalnych okularów i laski
dla niewidomych. Ochotnicy musieli przejść trasę z różnymi przeszkodami. Jak sami stwierdzili, nie było to proste zadanie, na dodatek bardzo przeszkadzał im panujący w sali hałas, niejasne podpowiedzi dotyczące tego, gdzie mają skręcić i w którym miejscu znajduje się jakaś przeszkoda. Kolejnym zadaniem było nalanie wody do szklanki, oczywiście nic
nie widząc. Jak stwierdziły osoby biorące udział w ćwiczeniu - zadanie było bardzo stresujące, tym bardziej wtedy, gdy pomyśleli, że musieliby nalać sobie na przykład wrzątek, aby zaparzyć herbatę.
Okazało się, że osoby niewidzące mogą korzystać z wielu gadżetów ułatwiających im funkcjonowanie. I tak na przykład, aby nie rozlać wody, mamy do dyspozycji czujnik, który zasygnalizuje, gdy poziom wody zbliża się do rantu naczynia. Osoba niedowidząca może także czytać gazetę za pomocą specjalnej lupy, natomiast osoby niewidome mogą czytać specjalnie drukowane dla nich alfabetem Braille’a czasopisma, które pani Ewa pokazała uczniom.
Warsztaty ogromnie zainteresowały naszą młodzież, a na koniec pojawiło się kilka pytań
do pana Dariusza, który niesamowicie ciekawie opowiadał nam o swoim życiu.
Bardzo dziękuję p. Ewie Kowal oraz p. Dariuszowi Boczarowi za wspaniałe spotkanie,
za chęć podzielenia się z nami swoimi doświadczeniami oraz za uświadomienie nam problemów, z którymi codziennie zmagają się osoby niedowidzące oraz niewidome.
A.S.
